ผลงานชิ้นเอกที่มีชื่อเสียงและโด่งดังของเนซามีคือ คอมเซะฮ์ (ห้าขุมทรัพย์) หรือ พันญ์กันญ์ (ขุมทรัพย์ทั้งห้า)”  ซึ่งอยู่ในวรรณกรรมประเภทวรรณคดีรัก ซึ่งในวรรณกรรมประเภทนี้เนะซอมีควรได้รับการพิจารณาให้เป็นบิดาของกวีนิพนธ์ในวรรณกรรมประเภทดังกล่าวในหมู่วรรณคดีเปอร์เซีย โดยรวมแล้วเนะซอมีใช้เวลาสามสิบปีในการจัดระเบียบและรวบรวม Khamseh ขุมทรัพย์ทั้งห้านี้ที่รวมมัษนาวีทั้งห้าไว้

มัคซะนุลอัสรอร (ขุมคลังแห่งความลับ)

ขุมคลังแห่งความลับเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่โดดเด่นของวรรณคดีเพื่อการศึกษาในภาษาเปอร์เซีย ในท่ามกลางมหาสมุทรแห่งวิชาการนี้วรรณคดีนี้ถูกประพันธ์ไว้ประมาณ 2260 วรรค มี 20บท มีเนื่อหาเกี่ยวกับจริยธรรม พระธรรมเทศนา และหลักการในการใช้ปัญญา ประมาณปีฮิจเราะฮ์ศักราชที่ 570 เขาประพันธ์เสร็จ [16] ก่อนที่ตัวเขาจะมีอายุครบสี่สิบปี [17] บางวรรคของบทกวีกล่าวไว้ว่า :

คนที่เจ้าเห็นที่เป็นขาวและดำ

เป็นผู้รับผิดชอบในผลงานนี้

นกฮูกที่น่ากลัวอยู่ในตำนาน

นกไนติงเกลเป็นสมบัติในซากปรักหักพัง

ใครก็ตามที่มีที่อยู่ของเขาในหน้าฉากนี้

สมควรได้รับคุณค่าชีวิตอันมากมาย

โคสโร และ ชีรีน

ในบท บะฮ์ ฮัซญ์ มุซัดดัซ มักซูร และ มะฮ์ซูฟ ที่มี 6500 วรรค ที่ประพันธ์จบในปีฮิจเราะฮ์ที่ 576 ในบทนี้ได้กล่าวถึงรูปลักษณ์ของชีรีนไว้ว่า :

เมื่อเขา (โคสโร) เห็นแสงสว่างในน้ำบ่อน้ำพุ

น้ำทั้งโลกหลั่งใหลสู่หัวงหัวใจเขา

ดวงจันทร์ส่องสว่างทั่วฟ้า

โลกทั้งโลกพลิกคว่ำ

นกน้อยโผบินอย่างร่าเริง

น้ำและไฟลุกพวยพุ่ง

ไลลาและมัจนูน

ถึงแม้ว่าบทประพันธ์เรื่อง ไลลาและมัจนูนก่อนหน้าเนะซอมี กันจาวีย์ จะมีให้ห็นอยู่บ้าง แต่เนะซอมีเป็นคนแรกที่แต่งเรื่องนี้ในรูปแบบบทกลอนที่มีถึง 4700 วรรคตามคำขอของกษัตริย์ ชีรวอน ทั้งที่เนะซอมีไม่ได้พอใจนักกับคำขอดังกล่าวแต่ในที่สุดเขาได้ประพันธ์จนเสร็จโดยใช้เวลา 4 เดือน

รูปแบบบทกวีในไลลาและมัจนูนเป็นรูปแบบใหม่ใหม่จนทำให้หลังจากเนะซอมี มีกวีหลายคนเขียนเรื่องราวความรักในรูปแบบนี้ กวีหลายสิบคนในอิหร่าน อินเดีย และ ตุรกียังได้ดัดแปลงบทกวีของตนเพื่อให้เป็นไปตามรูปแบบไลลาและมัจนูน ตลอดจนกวีท่านอื่น ๆ ได้เพิ่มหรือเปลี่ยนแปลงงานเขียนของตัวเองให้เป็นงานเขียนที่คล้ายกับวิธีของเนซอมี บทประพันธ์ Masnavi นี้สิ้นสุดลงในปีฮิจเราะศักราชที่ 588 ในบทกวีบางตอนกล่าวว่า

เมื่อมัจนูนได้ยินเรื่องราวคนรัก

เขาร้องไห้และต่อมาก็หัวเราะ

ม้วนตัวเหมือนงูกำลังขดตัว

สายตาจ้องไปที่มือและร่าง

กล่าวกับตัวเองว่า

วันนี้ฉันเป็นเหมือนวงกลมม้วนหาตัวเอง

ฮัฟต์ พัยฆัร (เจ็ดร่าง)

รวมรวมบทกวีของเขาประกอบด้วย กวีนิพนธ์ กวีนิพนธ์ บทประพันธ์และรุไบยาต ในบางบทกวีกล่าวไว้ว่า :ทั้งโลกคือร่างกายและอิหร่านคือหัวใจไม่มีใครกล่าวเปรียบเทียบเช่นนี้เพราะอิหร่านเป็นเหมือนใจกลางโลกหัวใจเป็นสิ่งที่เชื่อมั่นกว่าร่างกาย

จากตรงนี้ความสับสนวุ่นวายจะมากขึ้น

ความพังพินาศจะเกิดขึ้นในอิหร่าน

เจ้าอย่าเป็นราชาที่สุขสบายไม่มีทุกข์

อย่าเป็นราชาที่ไม่รู้จักบุณคุณในทรัพย์สินที่ได้รับ

เอสกันดัรนอเมะฮ์ (จดหมาย อิสกันดัร)

ในบท บะฮ์รุน มุตะกอรับ มุสมัน มักซูดและมะฮ์ซูฟ ที่มี 10500 วรรคที่รวม ชะรัฟนอเมฮ์ และ อิกบาลนอเมะฮ์ ที่แต่งเสร็จในช่วงปี 600 ในวรรคที่กล่าวถึงการเสียชีวิตของ ดอรอ กล่าวไว้ว่า

เมื่ออิสกันดัรรู้ว่าพวกโง่เขลา

กำลังคิดหลั่งเลือดผู้ปกครอง

เสียใจกับคำสัญญาที่พวกเขาเคยให้ไว้

ที่ว่าพวกเขาจะให้ความปลอดภัยกับชีวิต

เมื่อหัวใจไร้ที่พึ่ง

ขาดคนคอยปรึกษา

มองเห็นร่างกายจมกองเลือด

เห็นผู้ปกครองต้องล่มสลาย

ดีวาน เกาะซีดะฮ์และกะซัล

บทที่ 7 ของคัมเซะฮ์ หรือ ขุมทรัพย์แห่งกันจาวีย์

ในบทกวีนี้ รวม ดีวาน เกาะซีดะฮ์ กะซัล และรุไบยาตในนั้นด้วย มีตัวอย่างกล่าวว่า :

ฉันหลงรักเธอผู้เป็นผู้นำ

สั่งการฉันเถิด

ฉันจะทำให้สำเร็จ

ไม่ว่าทางสุจริตหรือทุจริต

ฉันจะตามหาหัวใจของเธอ

จนกว่าชีวิตฉันจะสิ้นไป

จนกว่าเธอจะจากฉันไป

หรือไม่ก็ฉันจากเธอไป

ฉันตามหาเธอทั่วเมือง

แม้เมืองที่เป็นศัตรูกับฉัน

เมตตาฉันได้ไหม หากเธอไม่เมตตา

ฉันคงไม่เหลือใครเมื่อไม่มีเธอ

คงทนไม่ได้ที่ต้องห่างไกลและไม่มีเธอ

ตัวอย่าง เกาะซีดะฮ์

แตกต่างกันระหว่างมนุษย์ทั้งหลาย

บางคนใส่รองเท้าเหล็กบางคนไม่ใส่

เชื่อสายมาจากฮินดูผิดดำ

ฮินดูที่พบโจรฮินดูที่เป็นผู้ปกป้อง

ไม่มีความสวยงาม

จงทำให้เป็นทองเถิด

เพื่อทุกคนเป็นทองกันหมดทั้งหนุ่มและแก่

จะรู้จักน้ำและนานและคนมนุษย์คนอื่นไปเพื่ออะไร

เมื่อน้ำและนานก็มีอยู่ในพืนดิน